Bożonarodzeniowa szopka w naszych parafialnych świątyniach

"Słowo stało się Ciałem i zamieszkało miedzy nami"

Podziwiamy i oglądamy bożonarodzeniowe szopki jakie rokrocznie pojawwiają sie w naszych parafialnych kościołach.

Pierwszą taką szopkę wykonał w 1223r. w Greccio, we Włoszech święty Franciszek.

          W Wigilię Bożego Narodzenia zwołał swoich braci i lud z pobliskich miejscowości do jaskini w lesie, w której był już przygotowany żłóbek, słoma i siano. Przyprowadzono owce, a przy żłobie uwiązano woła i osła.

          W takim otoczeniu, o północy była sprawowana Najświętsza Ofiara, aby Boże Dziecię pod postaciami Chleba i Wina mogło przyjść tak samo, jak w stajence betlejemskiej. Św. Franciszek odczytał Ewangelię i wygłosił homilię, w której jak refren powracały słowa: "Kochajcie Dziecię z Betlejem". Wyjaśniał, jak Bóg umiłował ludzi, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby wszyscy, którzy weń wierzą, nie zginęli, ale mieli życie wieczne. Nie po to zesłał Go na ziemię, żeby świat potępił, lecz żeby go zbawił. A teraz, dla tego pokolenia gotów jest uczynić drugi cud: jeśli człowiek zrobi Chrystusowi miejsce w swym sercu, to go przemieni, uczyni go dzieckiem Boga i dziedzicem nieba.

          Przed ołtarzem, w żłobie leżała figurka Dzieciątka Jezus i - jak mówi legenda - obecni ze zdumieniem zobaczyli, że gdy zbliżał się do niej Franciszek, figurka ożywała i Jezus wyciągał rączki ku Biedaczynie. Jaskinia     i las zostały rozświetlone przedziwnym nieziemskim światłem, a w sercach ludzi zapanowały radość i pokój. Franciszek dokonał cudu: pomógł Chrystusowi narodzić się w sercach tych ludzi.

          To dzięki niemu także i my stajemy się coraz bardziej świadomi, że święta Bożego Narodzenia obchodzi się po to, aby spotkać się z Bogiem i wyrazić Mu wdzięczność za przyjście na ziemię Syna Bożego dla naszego zbawienia, za Maryję, którą dał nam za Matkę, za św. Józefa, za Kościół. Szopka ma nam więc przypominać o tych wielkim wydrzeniu w którym Bóg stał się człowiekiem abyśmy mogli na nowo stać się dziećmi Bożymi i mogli trwać w komunii z Bogiem.